Tuz koktu, naftalin bozuldu, kamu düzeni torbaya konuldu!..
Sev­gi­li okur­la­rım,
ya­sa­ma, yü­rüt­me ve yar­gı­nın iç içe geç­ti­ği, güç­ler ay­rı­mı­nın ma­zi­de kal­dı­ğı, tek ada­mın tüm güç­le­ri elin­de top­la­dı­ğı bir dö­ne­mi ya­şı­yo­ruz.
* * *
Muk­te­di­rin “A­na­ya­sa­yı çiğ­ni­yor­su­nu­z” uya­rı­sı­nı ya­pan­la­ra “A­na­ya­sa be­ni­m” ce­va­bı­nı ver­di­ği, top­lu­mun onun bah­şet­ti­ği öl­çü­de öz­gür ola­bil­di­ği, hu­ku­kun üs­tün­lü­ğü­nün ra­fa kal­dı­rı­lıp, üs­tü­nün hu­ku­ku­nun ge­çer­li kı­lın­dı­ğı va­him bir nok­ta­ya gel­miş bu­lu­nu­yo­ruz.
* * *
Ta­ci­tu­s’­un “Bir dev­le­tin yı­kı­lı­şıy­la bir­lik­te ya­sa­la­rı da ço­ğa­lı­r” de­yi­şi­ni doğ­ru­lar­ca­sı­na, sa­yı­sız ya­sa­nın ya­nı sı­ra, ka­mu dü­ze­ni­nin de “tor­ba­ya­” atıl­dı­ğı çok kri­tik bir eşi­ğe ta­nık­lık edi­yo­ruz.
* * *
Ne ya­zık ki top­lu­mu­muz­da, hu­ku­kun üs­tün­lü­ğü­ne ve ada­le­te du­yu­lan gü­ve­nin her ge­çen gün bi­raz da­ha yi­ti­ril­di­ği­ni gö­rü­yo­ruz.
* * *
Top­lu­mun kay­gı­lan­mak­ta hak­lı ol­du­ğu­nu, zi­ra ada­let ol­ma­dan ka­mu dü­ze­ni­nin sağ­la­na­ma­ya­ca­ğı­nı, hu­ku­kun bit­ti­ği yer­de zul­mün ege­men­li­ği­nin baş­la­ya­ca­ğı­nı, ta­rih­te­ki ör­nek­le­rin­den bi­li­yo­ruz.
Ya­şa­dı­ğı­mız sar­sı­cı ge­liş­me­ler kar­şı­sın­da sık sık Mon­tes­qu­ie­u’­nun “Bir re­jim­de halk ada­le­te inan­mı­yor­sa, o re­jim ar­tık mah­kum ol­muş­tu­r” de­yi­şi­ni ha­tır­lı­yo­ruz.
* * *
Sö­zü uzat­ma­dan, la­fı eve­le­yip ge­ve­le­me­den söy­lü­yo­ruz.
Di­yo­ruz ki;
Hu­ku­kun ol­ma­dı­ğı bir ül­ke­de baş­ka ko­nu­la­rı ko­nuş­ma­nın ge­re­ği ve an­la­mı yok­tur. Zi­ra tuz kok­muş, naf­ta­lin bo­zul­muş, ka­mu dü­ze­ni kal­ma­mış­tır.
Gö­rü­nür­de ada­let sa­ray­la­rı­nın, mah­ke­me­le­rin, ha­kim, sav­cı ve avu­kat­la­rın bu­lun­ma­sı, o ül­ke­de hu­kuk ve ada­le­tin ev­ren­sel öl­çü­ler­de var ol­du­ğu an­la­mı­na gel­mez. Hat­ta iyi ha­kim­le­rin, sav­cı­la­rın ve avu­kat­la­rın bu­lun­ma­sı da bir gü­ven­ce teş­kil et­mez.
Ada­let­te­ki yan­gın sön­dü­rül­mez­se, o dü­zen­de in­san­la­rın tu­tu­na­ca­ğı hiç­bir sağ­lam dal kal­maz.
* * *
Sö­zün özü­ne ge­lir­sek;
Ada­let gi­bi yü­ce bir kav­ram ik­ti­dar-ce­ma­at ça­tış­ma­sı­na mal­ze­me ya­pı­la­maz!
Yar­gı, ik­ti­dar sa­va­şı ya­pan­la­rın ele ge­çir­me­ye ça­lış­tık­la­rı bir he­def ha­li­ne ge­ti­ri­le­mez.
Çün­kü gün ge­lir, ada­let her­ke­se la­zım olur!
SÖZCÜ