Özellikle kadına özgü tasarlanan ceza kuralları, kadın yapısı ve karakterini boş bir kavrama dönüştürüp; toplum içerisinde kadını şiddet odağı haline getiriyor.
Kız Çocuğu Katliamı: Çin’deki yasalar gereği 0-4 yaş arası bebeklerde belli bir oran bulunmaktadır. Her 114 erkek çocuğuna karşılık 100 kız çocuğu bulunması zorunlu. Eğer oran bozulursa bebekler ya kürtajla alınıyorlar ya da doğumdan sonra ölüme terkediliyorlar. Kadınların zayıf ırk olduğu düşüncesi ile bu oranın bozulmamasına dikkat eden ülkelerden bir diğeri de Hindistan’dır.
Cinsellik Kısıtlaması: Birçok ülkede evlilik dışı cinsel ilişki cezalandırılıyor. Fas’ta evlenmemiş hamile bir kadın hapis istemi ile mahkemece yargılanıyor. Cezanın boyutu kadının cinsel deneyimi ile doğru orantılı olarak artabiliyor.
Vatandaşlık: Orta Doğu ve Kuzey Afrika’da bir çok ülkede; iki farklı ülkenin vatandaşı evlenince, sadece babanın vatandaşlığı çocuklara geçebiliyor. Kadınlar hiç bir şekilde ne kocasının vatandaşlığından yararlanabiliyor, ne de çocukları kadının vatandaşlığından yararlanabiliyor.
Vesayet Hakkı: Bahreyn’de aile hukuku olmadığı için, mahkemeler çocukların vesayeti konusunda kadınlar aleyhinde keyfi kararlar verebiliyorlar. 2003’te bu kararların keyfi olduğunu ve mahkemenin adil olmadığını söyleyen bazı Bahreyn’li kadınlar; 11 mahkeme tarafından iftira suçuyla yargılanıp cezaevine gönderildiler.
Şiddet: Kanunun erkek egemen kurallardan oluşması kadını tamamen şiddet odağı haline getiriyor. Bir çok ülkede kocası tarafından cinsel veya fiziksel tacize uğramış ve polise şikayette bulunan kadın, evine kocasının yanına gönderiliyor. Çünkü evli bir erkeğin, karısının bedeni üzerinde her türlü hakka sahip olduğu düşünülüyor. Hatta tecavüz ettiği kadınla evlenmeyi kabul eden bir erkeğin, cezası tamamen kalkabiliyor.
Seyahat Hakkı: Mısır, Bahreyn ve Suriye’de kocalar, havayolu şirketlerine bir yazı yazarak eşlerinin yurt dışına çıkmalarını yasaklayabilirler. Irak, Libya, Fas, Umman ve Yemen’de bir kadının, kocasının yazılı izni olmadan yurt dışına çıkması tamamen yasak. Suudi Arabistan’da ise kocasının yazılı izni olmadan ülke içinde seyahat etmesi bile yasak.
Eğitim Hakkı: Afganistan’ın bir çok bölgesinde, kız çocukları ergenliğe girdiklerinde okullarından alınıyorlar. Kültürel faktörler, bir kız çocuğunun bir erkek çocuğuyla aynı okulda olamayacağı ve belli bir yaştan sonra erkek bir öğretmenden eğitim alamayacağı yönünde insanları yönlendiriyor. Kız çocukları eğitim hayatları çok sınırlı olduğu için, haliyle ülkede oldukça az sayıda kadın öğretmen bulunuyor. 15-24 yaş arasındaki kadınların sadece %18’nin okuma yazması bulunuyor.
Boşanma Hakkı: Birçok ülkede erkekler, diledikleri zaman ve diledikleri gerekçe ile boşanma davası açıp boşanabilirken; kadınların bu hakları oldukça kısıtlı. Lübnan’da bir kadın aile şiddet için boşanma davası açabilmesi için doktor raporu yeterli değil. Aynı zamanda kadının şiddete maruz kaldığına dair görgü tanığı da lazım. Mısır’da ise boşanma davasının gerekçe her ne olursa olsun; kadınlar çeyiz, başlık parası, mülk ve diğer tüm finansal hakları erkeğe devretmediği sürece boşanamıyor.
Kıyafet Kuralları: 2001’de Lashkar-e-Jabar isimli bir militan grup, Kaşmir’deki müslüman kadınların “burqa” adı verilen çarşaflar giymelerini ve aksi takdirde saldırılarda bulunacaklarını söyledi. Ayrıca Hindu kadınların noktalı bir peçe, Sih kadınların da safran renkte bir peçe takmalarını talep etti. Militan grubun, toplum içinde peçesiz gezen kadınların yüzüne asit attıkları da bilinen bir gerçek.
Taşıt Kullanma Yasağı: Suudi Arabistan’da kadınların sürücü ehliyeti alması ve hatta bisiklet dahi sürmeleri kesinlikle yasaktır. Erkeklerin de, çok yakın aile bağı olmadığı sürece yanlarından kadın varken trafiğe çıkmaları yasaktır. Devletin yaşadığı en büyük çelişki ise, 367.000 kız çocuğunu okul servislerine bindirmeden nasıl okula göndereceği hususudur. Eğitim Bakanlığı bu konuyla ilgili olarak; “Al-Ameen” adını verdikleri ve özenle seçilmiş, güvenilir insanları servis şöförü yapmayı planladıklarını söyledi. Suudi Arabistan’da dini kurallar o kadar katı ki; 2002’de bir okulda çıkan yangında 15 kız çocuğu peçeleri yüzlerinde değilken dışarı çıkmaya çalışınca polis tarafından engellendi ve yanarak can verdiler.