Yapılan araştırmalar, karıncaların kendi çöpçatanlığını yine kendilerinin yaptığını ortaya koyuyor…

Akdeniz’de nehir kenarında yere bakarsanız, çoğu zaman bir Cardiocondyla elegans (Cardiocondyla cinsinde bir karınca türü) kraliçe karıncanın kanadından yansıyan güneş ışığını görebilirsiniz. Ancak kraliçe büyük olasılıkla uçmayacak hatta yürümeyecektir. Bunun yerine kraliçeyi, bir işçi karıncanın sırtına binmiş halde göreceksiniz.

Neden mi? Çünkü işçi karıncalar, çiftleşme dönemi geldiğinde kendi yuvalarındaki genç kraliçeleri sırtlarında başka yuvalara taşıyorlar.

Araştırmacılar, 2014’ten 2019’a kadar Güney Fransa’daki 175 Cardiocondyla karınca kolonisinin konumunu haritalandırdı ve bu taşıma davranışının 453 örneğini kaydetti.

Akrabalarından uzak yuvalar seçiyorlar

İşçi karıncalar çok küçük, yalnızca 2-3 milimetre uzunluğunda olmalarına rağmen, genç kraliçeleri bir yuvaya bırakmak için kendi evlerinden yaklaşık 20 metre uzağa taşıyorlar. İşin ilginç yanı ise, karıncaların dişileri çiftleşmeleri için taşıdığı bu yuvaların özel olarak seçilmesi. Yapılan deneyler, işçi karıncaların seçtiği bu yuvaların genetik olarak kendilerinden daha uzak olduğunu yani akrabalık ihtimalinin daha az olduğunu ortaya koydu.

Almanya’daki Regensburg Üniversitesi’nden Zoolog ve çalışmanın ortak yazarı Dr. Jürgen Heinze tüm bu sonuçlar için, “Oldukça heyecan verici. Bu, yardımlı eş seçiminin ve hayvanlarda sahip olduğumuz yardımlı çiftleşmenin ilk örneği” dedi.