YAZARLAR-Cemaat:
“Buyurdu ki ey mefkure, bu kimin hakkıdır, kime veriyorsun?..”

Hükümet:
“Biz oraya söylüyoruz, orası da bakıyor bu tarafına… Bakmak lazım öbür taraftan yani… İyi bir şey oldu mu, tarafında olmak lazım…”

*

Cemaat:
“Şimdi gördün ki firavun aleyhindeyse, o zaman diyeceksin ki şahsen ben doğru yoldayım… Değilse, demek ki değilsin, öbürü de zaten söyler değil olduğunu…”

Hükümet:
“Buyuruyor ki ey kulum ahiretini unutma… Şimdi hesap günü geldiğinde, bu bakımdan şeyini iyi yaptık diyoruz…”

*

Cemaat:
“Ben bu hadiseye Hudeybiye gibi bakarım… Orada şöyle şöyle olmuşsa, burada da şöyle şöyle olması mümkün müdür ki biz şöyle ya da böyle diyelim?..”

Hükümet:
“Yüreğinizi serin tutun… Buyuruyor ki kim ki yüreğini serin tutarsa o cehennem ateşinden uzaktadır, yani şeklinde…”

*

Cemaat:
“Desin ki yaptığımız hakikaten hayırlıdır, biz de deriz ki hayırlıysa bunun mükafatı vardır ya da yoktur, icap eder…”

Hükümet:
“Ne istediler de şunu şurasından vermedik?..”

*

Cemaat:
“Şöyle söylüyor, bakıyorsunuz, o dediği öyle değil… Demediği biçimde tezahür etmiş olduğu zaman, ben de derim ki niye öyle dedin, o da desin ki dedim…”

Hükümet:
“Ey değerli hizmet… Şimdi biz bir karar alıyoruz, sonra bakıyoruz ki kararımız geldiği nokta itibariyle iyi bir noktadaysa, noktayı şöyle koymuşsun, böyle koymuşsun …”

*

Cemaat:
“Aç kapını… Aç kapını… Aç geçip gitsin kullara buyuruyor ki Yarabbim sen bu işe bir bak, nasıl olmuş, başkası olmuş mu, yoksa olmamış mı şeklinde söylüyor…”

Hükümet:
“Serin tut yüreğini…”

*

Cemaat:
“El innekul velev zelzele, kutbul hadise, külliyatı çarşaf dershane, kabul-ün tazyik bavul…”

Hükümet:
“Aleyhin inna velkullum ellezine futuret-el dünya, küllüyat-un takva, inna ki mukavim takla…”

*

Ne oluyor derseniz…

Sizin çocukların geleceğini konuşuyorlar…

Artık kimin elinde kalırsa bebeler…

Cumhuriyet